توسعۀ مدل تصمیم‌گیری چندشاخصه برای انتخاب سامانه‌های اندازه‌گیری خودکار جریان در شبکه‌های آبیاری

یکی از روش‌های مؤثر در بهبود عملکرد، مدیریت تحویل آب، بهره‌وری و افزایش انعطاف‌پذیری در شبکه‌های آبیاری، استفاده از سامانه‌های خودکار است که یکی از مهم‌ترین آنها، سامانه‌های اندازه‌گیری جریان است. عوامل متعددی در انتخاب این سامانه‌ها در زمینه‌های هیدرولیکی، فنی، فیزیکی، محیطی، اقتصادی، اجتماعی و مدیریتی مؤثرند. تعدد این عوامل و تنوع تجهیزات موجود موجب پیچیدگی تصمیم انتخاب مناسب این سامانه‌ها در کانال‌های آبیاری می‌شود که ضرورت کاربرد مدل‌های تصمیم‌گیری چندشاخصه را ایجاب می‌کند. در این تحقیق با استفاده از روش تصمیم‌گیری چندشاخصه، مدلی برای انتخاب سامانۀ اندازه‌‌گیری خودکار ارائه شده است. بدین منظور سامانه‌های خودکار اندازه‌گیری جریان در کانال‌های آبیاری شناسایی و سپس مجموعه شاخص‌های مؤثر بر انتخاب این سامانه‌ها در زمینه‌های مذکور تعریف و دسته‌بندی شدند. با امتیازدهی به شاخص‌های شناسایی‌شده برای تمامی گزینه‌ها، ماتریس تصمیم‌گیری به‌عنوان ورودی مدل تولید شد و مدل تصمیم‌یری چندشاخصه، با استفاده از روش تاپسیس و روش وزن‌دهی آنتروپی در نرم‌افزار مت‌لب توسعه‌یافته، برای کانال L1 شبکۀ آبیاری قزوین اجرا شد. نتایج کاربرد مدل در کانال L1 نشان داد که سامانه‌های دبی-اشل و سرعت-مساحت، نسبت به سامانه‌های سازه‌ای، همچنین حسگرهای فشاری و شناور نسبت به حسگرهای بابلر و آلتراسونیک رتبۀ بالاتری کسب کرده‌اند.